Xinhua’nın haberine nazaran, test Gobi Çölü’ndeki Ciuçüen Uydu Merkezi’nde yapıldı. Katı yakıtla çalışan roket motorlarının ateşlenmesiyle kalkış yapan mekik, “kaçış kulesi” ismi verilen iskeletle birlikte yükselişe geçti.
Yaklaşık 20 saniye içinde hedeflenen irtifaya ulaştıktan sonra mekiğin dönüş kapsülü iskeletten ayrılarak paraşütle yere indi.
Çin İnsanlı Uzay Seferleri Ajansı Mühendislik Ofisinden yapılan açıklamada, testte mekiğin temel sistemlerinin yanı sıra kaçış ve kurtarma alt sistemlerinin performansının değerlendirildiği belirtildi.
“Düş gemisi”
Adı Çincede “düş gemisi” manasına gelen Mıngcou, Çin’in uzay programının yeni işçi taşıyıcı mekiği olarak taykonotların Ay’a ve öteki uzay vazifelerine nakledilmesinde kullanılacak.
İki model olarak tasarlanacak olan Mıngcou’nun, Çin’in kendi uzay istasyonuna işçi taşıdığı Şıncou (kutsal gemi) mekiklerinin yerini alması planlanıyor.
9 metre uzunluğunda, 4,5 metre genişliğinde ve 22 ton yükünde olması öngörülen işçi mekiği, üç taykonotu taşıyabilecek kapasitede olacak.
Çin’in Ay keşif misyonları ve üs kurma planı
Çin, 2030 yılına dek Ay’a beşerli sefer düzenleyerek ayak basmayı hedefliyor. CMSA, Ay’da 2050’ye kadar tümüyle fonksiyonel bir araştırma üssü kurmaya yönelik üç etaplı planını açıklamıştı.
“Uluslararası Ay Araştırma Üssü” (ILRS) ismi verilen proje kapsamında istasyonun temel halinin oluşturulması için birinci evrede, 2028’e kadar 3 keşif vazifesi gerçekleştirilecek.
Bu kapsamda, 2024’te Ay’ın karanlık yüzünden kaya ve toprak örnekleri toplamak üzere “Çang’ı 6”, 2026’da Ay’ın güney kutbunda keşif yapmak üzere “Çang’ı 7” ve 2027’de doğal kaynak kapasitesini ve kullanılabilirliğini doğrulamak ve Ay yüzeyindeki uzay üssü inşası için testler yapmak üzere “Çang’ı 8” vazifeleri planlanıyor.
İkinci evrede, Ay’da araştırma üssünün inşası için 2030-2040 devrinde 5 beşerli sefer yapılması hedefleniyor.
2040-2050 periyodunu kapsayan üçüncü etapta ise ILRS’yi uygulama odaklı bir üsse dönüştürmek üzere daha ileri altyapı çalışmaları yürütülmesi amaçlanıyor. İstasyonun, 2050’de Mars, Venüs ve ötesindeki uzay vazifelerini destekleyecek çok fonksiyonlu bir araştırma üssü haline getirilmesi hedefleniyor.