Pasifik Okyanusu’nun yaklaşık 400 metre derinliğinde yatan USS F-1 denizaltısı, Massachusetts merkezli Woods Hole Oşinografi Enstitüsü (WHOI) tarafından Şubat ve Mart 2024’te yapılan dalışlarda birinci kere bu kadar net görüntülendi.
Denizaltı, 17 Aralık 1917’de öteki bir gemiyle çarpışması sonucu yalnızca 10 saniye içinde battı ve 19 mürettebat ömrünü yitirdi. Kazadan kurtulanlar olsa da denizaltının enkazı fakat yaklaşık 60 yıl sonra keşfedilebilmişti.
Araştırma grubu, denizaltının bulunduğu noktaya beşerli dalış aracı “Alvin” ve otonom dalış aracı “Sentry” ile ulaştı. Bu yüksek teknolojili araçlarla yalnızca manzara alınmakla kalınmadı, birebir vakitte ayrıntılı sonar haritalar ve üç boyutlu dijital modeller de oluşturuldu.
WHOI Alvin Kümesi yöneticisi Bruce Strickrott, “Bir donanma mensubu olarak, USS F-1 enkazını görmek ve oraya hürmet sunmak derin bir onurdu” dedi.
Araştırmaya ABD Donanması, Deniz Tarihi ve Miras Komutanlığı (NHHC) ile Ulusal Bilim Vakfı (NSF) da katıldı. Alvin’in kameraları sayesinde, denizaltıyı saran deniz hayatı da incelendi, batığın vakit içinde nasıl bir ekosistem oluşturduğu belgelendi.
Ek olarak, tıpkı bölgede 1950 yılında düşen bir deniz torpido bombardıman uçağı da incelendi.
Ekibin eş lideri Anna Michel, “Bu dalışlar teknik bilgi ve özel ekipman gerektiriyordu. Emel sadece imaj almak değil, birebir vakitte bu alanlara gösterilmesi gereken saygıyı da gözetmekti” sözlerini kullandı.
Dalışlar sonrası araştırma gemisi Atlantis’te düzenlenen anma merasiminde, hayatını kaybeden her denizci için bir sefer gemi çanı çalındı. NHHC su altı arkeoloğu Brad Krueger, merasimle ilgili şu sözleri kullandı:
“Tarih ve arkeoloji, en temelde beşerlerle ilgilidir. Bu nedenle, hayatını kaybeden denizcilerin isimlerini tek tek anmak bizim sorumluluğumuzdu.”
